Góra jak każda inna? Nic z tych rzeczy. Długo zwlekałem z poznaniem tej opowieści o walce z własnymi słabościami – w pixel-artowej oprawie i z fenomenalną ścieżką dźwiękową. Czas to nadrobić i opowiedzieć, co czeka na szczycie. Żartuję. Sami zapragniecie wskoczyć na szlak.
Czytaj dalej „Recenzja | Celeste (PS4)”
Co tu się stało? Serio. To pierwsze pytanie, które pojawiło się w mojej głowie. Klimat horroru grozy, z drobną nutką klaustrofobii w odizolowanym miejsc, z elementami psychologicznego horroru, został zamieniony w horror akcji z elementami folkloru?
Czytaj dalej „Recenzja | Resident Evil 8 (PS5) – witajcie w naszej bajce, wilkołak zagra na fujarce”
Jest rok 2020. Resident Evil 7: Biohazard trafia do PS Collection, zestawienia najlepszych gier zdaniem Sony do ogrania przy starcie PS5. Ląduje tam wśród gier typu Uncharted 4, Last of Us czy God of War — czyli klasyki Sony.
Czytaj dalej „Recenzja | Resident Evil 7 (PS5) – Oczko się odlepiło temu misiu …”
Jednymi z niewielu (biorąc pod uwagę dorobek na innych konsolach) gier, jakie ograłem na konsoli PlayStation Vita, było Tales from Space: Mutant Blobs Attack oraz Guacamelee. Świetnie się przy nich bawiłem. Można zatem powiedzieć, że studio Drinkbox dostarczyło mi najprzyjemniejsze wspomnienia ze świętej pamięci handheldem PlayStation. Tym samym do Nobody Saves the World nie musiano mnie specjalnie mocno namawiać.
Czytaj dalej „Nobody Saves the World (PS4)”
Nie ma to, jak dowiedzieć się o zamknięciu studia, kilkanaście dni po tym, jak rozpocząłeś zabawę w jednej z ich produkcji. Mimimi Games z Niemiec, po wypuszczeniu trzech gier zostało zamknięte. Gorzkiego smaczku sytuacji nadaje fakt, że stało się to po wypuszczeniu trzech (podobno) świetnych produkcjach. Podobno, ponieważ sprawdzam ich pierwszą produkcję, ale powiem tak: jestem w stanie, w to uwierzyć.
Czytaj dalej „Shadow Tactics: Blades of the Shogun (PS4)”
Dobra, wyjaśnijmy sobie coś na samym początku: gdybyście jeszcze tego nie wiedzieli, to nienawidzę horrorów. Wszelkimi siłami unikam wszystkich przedstawicieli gatunku. Szczególnie w epoce po-PT.
Czytaj dalej „Resident Evil Origins Collection (PS4)”
Gdy wśród rozmów o najważniejszych produkcjach tego roku, nieustannie przewija się Sea of Stars, ja sprawdzam poprzednią grę studia Sabotage, The Messenger. Będącej sequelem, umieszczonym wiele, wiele lat po zakończeniu Morza Gwiazd.
Czytaj dalej „The Messenger (PS4) + Picnic Panic DLC”
Aim Controller to bardzo fajna zabawka. Shootery w wirtualnej rzeczywistości z nim, to sama przyjemność. Niestety produkcji, które korzystałyby z niego, jest tyle, co kot napłakał. O Arizona Sunshine przypomniał mi Norbert – za co muszę mu teraz mocno podziękować.
Czytaj dalej „Arizona Sunshine (PS VR)”
Indivisible to produkcja małego studia Lab Zero Games, którego historia to pasmo tragedii i kontrowersji. Poniekąd „samookaleczeń”. Startując jako kampania crowdfundingowa na portalu Indiegogo, projektowi nie udało się osiągnąć celu zbiórki – dwukrotnie.
Czytaj dalej „Indivisible (PS4)”
Jak tylko produkcja pojawiła się na półkach sklepowych, ze wszystkich źródeł płynęły o niej same pozytywne opinie. Niezależnie…
Czytaj dalej „Marvel’s Iron Man VR (PS VR)”
Okoliczności powstania Nioh prawdopodobnie należą do jednych z dziwniejszych w historii gier wideo. Tytuł zapowiedziany pod nazwą „Oni” z datą premiery na rok 2006 pojawił się na PS4 dekadę później. Przy dużej pomocy Sony i PlayStation, którzy wspólnie z Team Ninja wskrzesili projekt.
Czytaj dalej „Nioh (PS4) + Nioh Remastered: Complete Collection (PS5)”
Pierwsze Darksiders to jedna z moich ulubionych produkcji na siódmej generacji konsol. Jako Zelda dla dużych chłopców dostarczyła mi masę dobrej zabawy i świetnego uniwersum, stworzonego przez Joe Madureira i jego Airship Syndicate (wtedy jeszcze pod Vigil Games, pod THQ).
Czytaj dalej „Darksiders: Genesis (PS4)”
Plan był taki, że do gry miałem usiąść z Anną, aczkolwiek zgodnie z naszym zwyczajem grania razem – nie udało się przez niemalże rok. Zatem mocno z pamięci, ale siadam do moich przemyśleń o GOTY 2021.
Czytaj dalej „It Takes Two (PS4)”
Kingdom Hearts to seria, która jest mi bardzo bliska. Ogrywałem pierwsze dwie odsłony niemalże premierowo na PS2, później nieco spóźniony byłem do Birth by Sleep na PSP. Zawsze bawiłem się w nich dobrze, a czas spędzony z ulubionymi bohaterami dwóch światów mojego dzieciństwa, wspominam równie przyjemnie, co je same.
Czytaj dalej „Kingdom Hearts 3 (PS4)”
Motywacją do sięgnięcia po tytuł była wizyta Kuby Pandera w odcinku podcastu RaczejKonsolowo. Z jednej strony chodzi o zamiłowanie Kuby do produkcji studia Arkane. Natomiast, Dishonored również pojawiało się wiele razy w trakcie spotkań, w ramach tworzenia gry, nad którą przez chwilę pracowaliśmy razem. Głównie chodziło o budowę świata – element, który w odizolowaniu akurat robi najmniejsze wrażenie.
Czytaj dalej „Dishonored: Definitive Edition (PS4)”Możesz wesprzeć RaczejKonsolowo dowolną, jednorazową kwotą i postawić nam kawę ☕
Zacznij bloga na WordPress.com. Autor motywu: Anders Noren.
RaczejKonsolowo 